Αναγνώσματα-Μελέτη-Σημειώσεις

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ:

06/06/2021

Λόγος Άθωνος - Μανώλης Μελινός (Ά έκδοση 2006)

σελ.112 «Δεν αντέχουμε σε μια πραγματική ανατομία της ψυχής μας. Αν κανείς δει την πραγματική εικόνα της ψυχής του όπως την κατήντησε, δεν έχει παρά να κλαίει και να θρηνεί».

16/03/2021

«Η μητέρα των Χριστιανών»                      Ιερομόναχος Μάξιμος - Καρυές ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

24/02/2021

« Η ΜΟΡΦΗ ΕΝΟΣ ΑΓΙΟΥ - Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος»

Ελένη Καριτά - Εκδόσεις ΤΗΝΟΣ

«ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΕΜΟΥ» Αρχιμ. Βασίλειος Μπακογιάννης, Εκδόσεις"Τέρτιος"

5.Περι παθών σελ. 29

«Κατά μεθυόντων» Μεγάλου Βασιλείου,              ΕΠΕ 6, σσ. 204-209

 Ἐλεεινὸν θέαμα Χριστιανῶν ὀφθαλμοῖς ἀνὴρ ἀκμάζων καθ' ἡλικίαν, σφριγῶν τῷ σώματι, στρατιωτικοῖς καταλόγοις ἐμπρέπων, φοράδην οἵκαδε κομιζόμενος, μὴ δυνάμενος ὀρθοῦσθαι, μηδὲ τοῖς ἰδίοις ποσὶν ἀπιέναι. Ἀνὴρ φοβερὸς εἶναι ὀφείλων τοῖς πολεμίοις, γέλωτός ἐστιν ἀφορμὴ τοῖς κατ' ἀγορὰν παιδίοις· ἄνευ σιδήρου καταβέβληται, ἄνευ πολεμίων πεφόνευται. Ἀνὴρ ὁπλίτης, αὐτὸ τῆς ἡλικίας ἄγων τὸ ἄνθος, οἴνου γέγονε παρανάλωμα, ἕτοιμος παθεῖν τοῖς ἐχθροῖς ὅσα βούλονται. Μέθη, λογισμῶν ὄλεθρος, ἰσχύος διαφθορὰ, γῆρας ἄωρον, ὀλιγοχρόνιος θάνατος. Τί γὰρ ἄλλο εἰσὶν οἱ μεθύοντες ἢ τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν; Ὀφθαλμοὺς ἔχουσι, καὶ οὐ βλέπουσιν· ὦτα ἔχουσι, καὶ οὐκ ἀκούουσι· χεῖρες παραλέλυνται, οἱ πόδες ἀπενεκρώθησαν. Τίς ὁ ταῦτα ἐπιβουλεύσας; τίς ὁ τῶν κακῶν τούτων αἴτιος; τίς ὁ τὸ τῆς μανίας ἡμῖν φάρμακον ἐγκεράσας; Ἄνθρωπε, παράταξιν ἐποίησας τὸ συμπόσιον. Ἐκβάλλεις τοὺς νεανίσκους χειραγωγουμένους, ὡς τραυματίας ἀπὸ πολέμου· ἐνέκρωσας τὴν ἀκμὴν τῆς νεότητος ἀπὸ οἴνου· καὶ καλεῖς μὲν ὡς φίλον ἐπὶ τὸ δεῖπνον, ἐκβάλλεις δὲ νεκρὸν, οἴνῳ τὴν ζωὴν αὐτοῦ κατασβέσας. 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αξιοθρήνητο θέαμα στα μάτια των Χριστιανών. Άνδρας στην ακμή της ηλικίας, σφριγηλός στο σώμα, διαπρεπής στα στρατιωτικά αξιώματα, μεταφέρεται στο σπίτι του επάνω σε φορείο, διότι δεν μπορεί να σηκωθεί, ούτε με τα πόδια του να απέλθει. Άνδρας που πρέπει να είναι φοβερός στους εχθρούς γίνεται αφορμή για γέλιο στα αγοραία παιδιά. Έχει νικηθεί χωρίς όπλο, έχει φονευθεί χωρίς να υπάρχουν εχθροί. άνδρας στρατιώτης που διάγει το άνθος της ηλικίας, έγινε παρανάλωμα του κρασιού και είναι έτοιμος να πάθει από τους εχθρούς όσα αυτοί επιθυμούν. Η μέθη είναι καταστροφή του λογικού, φθορά της δυνάμεως, πρόωρα γεράματα, θάνατος ολιγοχρόνιος. Τι άλλο λοιπόν είναι οι μεθυσμένοι, παρά τα είδωλα των ειδωλολατρών: «Μάτια έχουν, αλλά δεν βλέπουν, αυτιά έχουν, αλλά δεν ακούν», τα χέρια έχουν παραλύσει, τα πόδια έχουν απονεκρωθεί. Ποιος είναι αυτός που σχεδίασε αυτά; Ποιος είναι ο αίτιος των κακών αυτών; Ποιος μας έχει κεράσει το φάρμακο της τρέλας. Ώ! άνθρωπε, έχεις κάνει παράταξη μάχης το συμπόσιο. Βγάζεις απ' εκεί τους νεαρούς κρατώντας τους από το χέρι, σαν τραυματίες πολέμου. Νέκρωσες με το κρασί τα νιάτα. Τον καλείς βέβαια ως φίλο στο δείπνο, τον διώχνεις όμως νεκρό, αφού έσβησες τη ζωή του με το κρασί.

Διαβάζουμε στο :

https://eisdoxantheou-gk.blogspot.com/2012/08/blog-post_23.html

Από το βιβλίο: «ΟΙ ΑΝΑΒΑΘΜΟΙ ΣΤΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΠΟΡΕΙΑ»ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ Κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑΣ 2011 

"Ἐκ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη.ἀλλ' αὐτὸς ἀντιλαβοῦ, καὶ σῶσον Σωτήρ μου»( Πρώτος Αναβαθμός του Δ΄ Ήχου )

«Πλεονάκις ἐπολέμησάν με ἐκ νεότητός μου, εἰπάτω δὴ Ἰσραήλ·», είναι ο στίχος του 128ου Ψαλμού με τον οποίο έχει σχέσι ο Αναβαθμός που θα αναλύσουμε. Αυτός ο ψαλμικός στίχος αναφέρεται στον Ισραήλ και σημαίνει, ότι πολλές φορές τον πολέμησαν κατά τη νεότητά του, από τότε δηλαδή που εγκαταστάθηκε στην Ιερουσαλήμ σαν έθνος. Αυτό ομολογεί ολόκληρος ο Ιουδαϊκός λαός, διότι όταν επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα και θέλησε να οικοδομήση τα σπίτια του, τα τείχη της πόλεως και τον Ναό του, ύστερα από εβδομήντα χρόνια αιχμαλωσίας στη Βαβυλώνα, εδέχετο συνεχείς επιθέσεις από τα γειτονικά έθνη για πολλά χρόνια.Αυτό τον μακροχρόνιο πόλεμο μεταφέρει πνευματικά στον πρώτο Αναβαθμό του Δ΄ Ήχου ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης , για να μας πη, ότι από τα πολύ παιδικά μας χρόνια μας πολεμούν και μας κατατυραννούν τα πάθη.
Είχαμε αναφέρει, ότι το πάθος δημιουργείται από τη συχνή και καθημερινή επανάληψι της ίδιας αμαρτίας. Όταν λοιπόν πέσουμε στην συγκατάθεσί της, τότε ο νους σκοτίζεται και θολώνει. Στη συνέχεια, κυριεύεται και η ψυχή και το σώμα. Άρα, πρώτα αιχμαλωτίζεται ο νους και ύστερα ολόκληρη η καρδιά. Έτσι, όταν κάθε μέρα πέφτουμε στην ίδια αμαρτία, δημιουργείται συνήθεια και η συνήθεια μας δημιουργεί το πάθος. Η συνήθεια γίνεται αγάπη, γίνεται εξάρτησι, όπως ακριβώς δημιουργούν εξάρτησι το ποτό, τα ναρκωτικά, η χαρτοπαιξία, η λαιμαργία, και πλήθος άλλων κακιών. Η δε εξάρτησις από το πάθος μας οδηγεί στην αιχμαλωσία.Κάτι ανάλογο μας λέγει ο απόστολος Πέτρος στην Β΄ Καθολική του επιστολή: ««'Ω γάρ τις ήττηται, τούτω και δεδούλωται». Δηλαδή από όποια αμαρτία ή αδυναμία ή πάθος νικηθής, σ' αυτό και θα υποδουλωθής, θα σκλαβωθής και θα το υπηρετήσης.Δυστυχώς τα πάθη είναι πολλά. Ποικίλουν ,βέβαια, από άνθρωπο σε άνθρωπο. Αλλιώς πειράζονται τα παιδιά και διαφορετικά οι νέοι και οι νέες. Με άλλους τρόπους οι έφηβοι, με διαφορετικούς οι παντρεμένοι ή οι μεγαλυτέρας ηλικίας , διαφορετικά οι άνδρες, διαφορετικά οι γυναίκες... Δεν μετράει μόνο η ηλικία και το φύλο , αλλά και η θέσι, η μόρφωσι, το είδος της εργασίας, η σωματική δύναμι, το σωματικό κάλλος και πολλά άλλα. Ανάλογα λοιπόν με το ποιοι είμαστε και τι κάνουμε σ' αυτήν εδώ τη ζωή, είναι ανάλογες και οι προσβολές , που κινεί ο διάβολος εναντίον μας για να μας ρίξη στην αμαρτία και από κει στα πάθη.Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης μας λέγει ότι το πρώτο πράγμα , που προσπαθεί να σπείρη ο διάβολος μέσα στην καρδιά μας από τα πολύ παιδικά μας χρόνια, είναι η οίησις. Μας κάνει δηλαδή να νομίζουμε από την παιδική μέχρι και τη γεροντική μας ηλικία ότι κάτι είμαστε και ότι εμείς οπωσδήποτε διαφέρουμε από τους άλλους. Όμως η οίησις είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα των κενών, των άδειων, των κούφιων, των υπερήφανων ανθρώπων, γεννιέται από τη φιλαυτία, η οποία και θεωρείται αιτία και μητέρα όλων των παθών . ( Φιλαυτία είναι η παράλογη αγάπη που έχουμε για τον εαυτό μας ) .Και συνεχίζει ο άγιος Νικόδημος : όπως ο αέρας με πολλή ευκολία σηκώνει τη σκόνη ψιλά, έτσι και τους κούφιους ανθρώπους τους ξετινάζει η οίησις!Μεταφέρει δε την οίησι ο Άγιος ιδιαίτερα στις γυναίκες και λέγει, ότι , όπως ο αέρας σηκώνει ψηλά και κι εκεί πότε από δω και πότε από κει τα φουσκωμένα μπαλόνια, κατ' αντίστοιχο τρόπο και τις φουσκωμένες νέες και μεγάλες γυναίκες (παντρεμένες και ελεύθερες) , τις κινεί η οίησις. ..... Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος γράφει κάτι πολύ φοβερό: ότι τα πάθη της ατιμίας είναι δώδεκα, αλλά αν υπάρχη στον άνθρωπο οίησι, αυτή φθάνει, και περισσεύει για να υπερκαλύψη σε καταστροφική δύναμι τα άλλα ένδεκα.Γι' αυτό και ο Προφήτης Ησαΐας φωνάζει και λέγει: Αλλοίμονο σ' εκείνους που πιστεύουν για τον εαυτό τους πως είναι συνετοί και φρόνιμοι και ότι δεν έχουν ανάγκη από τη συμβουλή του άλλου. «Οὐαὶ οἱ συνετοὶ ἑαυτοῖς καὶ ἐνώπιον αὐτῶν ἐπιστήμονες».
...Τα πάθη διαιρούνται σε διάφορες κατηγορίες, εκ των οποίων τρεις είναι οι κυριώτερες:
Πρώτη κατηγορία είναι τα σωματικά, όπως: η λαιμαργία, η πορνεία, η μοιχεία, η λαγνεία, η ασέλγεια, η μέθη, τα ναρκωτικά κ.α.Δεύτερη κατηγορία είναι τα ψυχικά , όπως: ο φόβος, η αμέλεια, η αδικία, ο φθόνος, η υπερηφάνεια, η φιλοδοξία, η φιλαρχία, η πλεονεξία, η ζήλεια, οι κακές επιθυμίες κι ένα σωρό άλλα.Και Τρίτη κατηγορία είναι τα νοερά όπως: η αγνωσία, η τύφλωσις, η αδιακρισία, η απιστία, ο ολιγοπιστία, η δειλία, ο γογγυσμός, η βλασφημία του νου, η αφροσύνη, το ασύνετο πνεύμα και τόσα άλλα.Καλό θα ήταν λοιπόν να στρεφώμαστε λίγο μέσα μας και να ψάχνουμε λίγο των εαυτό μας, για να βρούμε τα πάθη μας. Αυτή η έρευνα της αυτογνωσίας πολύ θα μας ωφελήση. Και ένα είναι βέβαιο, ότι: Όσα πάθη βρούμε, σε τόσα «αφεντικά» υπηρετούμε , και μάλιστα τυραννικά, αλλά και τόσες θεότητες λατρεύουμε. «ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν».Όμως δεν αρκεί μόνον αυτό. Δηλαδή δε φτάνει μόνο να ανακαλύψουμε τα πάθη μας, αλλά πρέπει να τα πολεμήσουμε και να κάνουμε αγώνα για να αποκτήσουμε τις αντίστοιχες αρετές......Σύμφωνα με τους Πατέρες , τον αγώνα μας πρέπει να τον στρέψουμε κατά τέτοιον τρόπο , ώστε:· από την ψυχή να βγάλουμε την ηδυπάθεια,· από το σώμα μας την εμπάθεια,· Και από το νου μας, το μυαλό μας δηλαδή, τις κακές, τις πονηρές και τις αισχρές σκέψεις.
Οι τρόποι αντιμετωπίσεως των λογισμών είναι τέσσερις:§ Πρώτος τρόπος είναι η προσευχή. Καθώς δεν έχουμε εξουσία να μη δεχόμαστε λογισμούς και σκέψεις, γιατί αυτό ανήκει μόνο στον Θεό, γι' αυτό καταφεύγουμε στην προσευχή λέγοντας συνεχώς το παμπόθητο και γλυκύτατο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: «Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησόν με τον αμαρτωλό και βγάλε μου αυτές τις σκέψεις , τις κακές και βρώμικες».§ Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής παίρνοντας αφορμή από τον στίχο του Ψαλμού που λέει ,ότι «εἰς τὰς πρωίας ἀπέκτεινον πάντας τοὺς ἁμαρτωλοὺς τῆς γῆς», μας προτρέπει τις κακές και δαιμονικές σκέψεις , που μας προσβάλουν «την πρωία», αμέσως να τις διώχνουμε και να τις αποβάλλουμε από μέσα μας, φονεύοντάς τες με το Όνομα του Χριστού μας.§ Δεύτερος τρόπος είναι η καταφρόνησις και η αδιαφορία για όσα μας ψιθυρίζει ο διάβολος. Να μη δίνουμε σημασία και πίστη στις σκέψεις μας και στους λογισμούς μας. ΝΑ ΜΗ ΜΙΛΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ, γιατί σίγουρα θα πέσουμε.§ Τρίτος τρόπος είναι ο αντιρρητικός λόγος, που αφορά τους προχωρημένους πνευματικά.§ Και υπάρχει κι ένας τέταρτος τρόπος, που δεν είναι για μας αλλά μόνο για τους θεωρητικούς και νηπτικούς αγωνιστές και λέγεται εξουθένωσις. Αυτοί δηλαδή εξουθενώνουν και εξευτελίζουν τον διάβολο, επειδή είναι αγιασμένοι και απροσμάχητοι από το κακό.
Ας μην ξεχνάμε ποτέ όμως ότι οι προσπάθειες, οι κόποι , οι πόνοι και οι αγώνες μας , όσους κι αν κάνουμε, δεν μας φθάνουν ποτέ, αν δεν έλθη η βοήθεια και η Χάρις του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Η θεία ευλογία που προσφέρεται μέσα από τα πανάγια Μυστήρια και μέσα από τις «βρεγμένες» μας προσευχές, τις γεμάτες από δάκρυα μετανοίας, αυτή και μας βοηθάει στο να πολεμήσουμε τις κακίες που γεννιούνται πρώτα στο νου και ύστερα κυριαρχούν το σώμα και τη ψυχή μας.Αν λοιπόν κάνουμε αυτό τον αγώνα από λίγο κάθε μέρα και ειδικότερα αν αντιστεκώμαστε στους πονηρούς, στους αισχρούς και στους βλάσφημους λογισμούς , τότε όλοι μας, ως αγωνιζόμενοι χριστιανοί, θα γίνουμε ελεύθεροι από τα πάθη, δυνατοί, ειρηνικοί, χαρούμενοι, και -γιατί όχι- και μακάριοι! Διότι ποτέ δε θα εκλείψουν οι θλίψεις, τα βάσανα, οι στενοχώριες, οι αρρώστιες, οι πρόωροι θάνατοι, η αναρχία, η ανταρσία, η επανάστασις των παιδιών μας. Όμως, σ' όλα αυτά θα μας ενισχύη ο καθημερινός αγώνας κατά των παθών.Επομένως , τι άλλο θέλουμε και τι άλλο περιμένουμε από το να τρέξουμε γρήγορα στην αγκαλιά του Θεού, να πέσουμε στα πόδια Του και να φωνάξουμε : «Ιησού επιστάτα , Θεέ και Κύριέ μου, ελέησέ με, σώσε με!» . Αλήθεια, σας ρωτώ: Τι άλλο περιμένουμε;

19/11/2020 «Ο ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ (1759-1833)» Αρχιμ. Νικόλ. Γκατζιρούλη,  Εκδόσεις "ΑΣΤΗΡ" ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

01/11/2020 « Επί τας πηγάς των υδάτων» Αρχιμ. π. Θεόφιλου Ζησόπουλου, Εκδόσεις Ο.Χ.Α. "ΛΥΔΙΑ"

09/09/2020 «Στο βάθος Κήπος» π. Ανδρέας Κονάνος        Εκδόσεις " ΑΘΩΣ"

σελ.12) Ζωή και θάνατος. Άνθιση και μαρασμός....Όλα αυτά πάνε μαζί... Αυτό που ζεις μέσα σου... εξαρτάται... από τον τρόπο που εσύ ερμηνεύεις αυτόν τον κόσμο μέσα απ' τους λογισμούς σου....σελ.181)«Μετανοείτε» αλλάξτε τρόπο που νοείτε τον κόσμο, και δες τη ζωή αλλιώς.... Στη ζωή σου θα συμβεί ό,τι συμβεί, όταν το θελήσει ο Κύριος. Αν ο Κύριος δε  θελήσει, δε θα πάθεις τίποτα. Αν ο Κύριος το επιτρέψει, θα πει ότι ήταν για το καλό σου. Το αποδέχεσαι και αναπαύεσαι. Και κάνεις ό,τι μπορείς να αλλάξεις το δυσάρεστο, αν γίνεται. Αλλά αν δε γίνεται, το αποδέχεσαι. σελ.198)... να βλέπεις τα πράγματα εις βάθος. Κι όχι επιφανειακά. Και φιλοσοφία την ώρα του πειρασμού θα πει να σκεφτείς....Είναι αποτρόπαιο αυτό που έγινε.... αλλά αφού ο Θεός το ανέχεται... θα κοιτάξω και εγώ πώς μέσα απ' αυτόν τον μεγάλο πόνο θα πάρω μια διδασκαλία και ένα μάθημα ωριμότητας και γνώσης. σελ.199) Τι θέλεις να μάθω μέσα απ' αυτό το δυσάρεστο που έγινε στη ζωή μου; σελ.97) Ο Θεός είναι αυτός που «πάντας θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν». Κι εργάζεσαι με τον δικό Του άγιο τρόπο: Τον τρόπο της αγάπης, της επιείκειας και της ελευθερίας.   

28/08/2020 "Στους πονεμένους της γης" Ευγενία Κλειδαρά,  Ηγουμένη Ιεράς Μονής Αγίου Ραφαήλ                              Εκδ.  Θέρμη Μυτιλήνης (1992)

   σελ.20 «...πονώ για κείνους που δεν ένιωσαν ακόμα την αγάπη του Θεού, που μόνο αυτή γλυκαίνει τον πόνο του θνητού.... θα είναι η πιο μεγάλη στιγμή της ζωής του ανθρώπου αυτή που θα βάλει στην καρδιά του τον Θεό της Αγάπης και θα ψηλαφίσει την Αλήθεια... (σελ.21) Η καρδιά που χτυπά για το Θεό, χτυπά και για τον συνάνθρωπο,... νιώθει στην πορεία της ζωής του την πνοή του Θεού και κλείνει στην καρδιά του την Σταυρωμένη Αγάπη. Η αγάπη είναι η συνισταμένη όλων των αρετών, είναι "το πλήρωμα του Νόμου"». (σελ.82) Λέει ο Ιερός Χρυσόστομος «τη χαρά δεν την δημιουργεί ούτε το μέγεθος της εξουσίας, ούτε τα πολλά χρήματα, ούτε το ύψος του αξιώματος, ούτε η σωματική ευρωστία, ούτε τα πλούσια φαγητά, ούτε τα πολυτελή ρούχα, αλλά πνευματικό κατόρθωμα, που προέρχεται από την αγαθή συνείδηση...(σελ.132) τα πάθη... αφαιρούν την ελευθερία, καθιστούν (τον άνθρωπο) αιχμάλωτο... εμποδίζεται η Χάρης του Θεού και μένει μακριά από τον Θείο φωτισμό... (σελ.133) Σ' αυτή τη ζωή δίνουμε εξετάσεις... οι άνθρωποι που γνωρίζουν την Αλήθεια αγωνίζονται, υπομένουν ευχάριστα πόνους, κόπους και θυσίες για την αγάπη του Θεού...(σελ.136) ο Άγιος Ιωάννης ο Κολοβός, έλεγε ότι η ταπεινοφροσύνη και ο φόβος του Θεού είναι υπεράνω όλων των αρετών... (σελ.138) η Αγία Συγκλητική έλεγε πως η ταπεινοφροσύνη είναι η αρχή και το τέλος της πνευματικής ζωής.. (σελ.185) Το μονοπάτι της μετάνοιας, της ταπείνωσης και της συντριβής περπάτησαν όσοι αγάπησαν την Αλήθεια. Ακολούθησε αυτό, είναι μεγάλο το μυστήριο της μετανοίας, είναι μεγάλο χάρισμα. Η μετάνοια αποτελεί πραγματική απελευθέρωση, έχει απερίγραπτη σπουδαιότητα και αξία 

17/08/2020 Καινή Διαθήκη

 - Κατά Ιωάννη κεφ. ιε΄ 1-11 (Ο Χριστός είναι η αληθινή άμπελος) 

07/08/2020 Καινή Διαθήκη 

- Προς Ρωμαίους Επιστολή κεφ.ιβ΄στ.12 «τη ελπίδι χαίροντες, τη θλίψει υπομείνοντες, τη προσευχή προσκαρτερούντες....»δηλαδή η ακλόνητη πίστη σας για τα μέλλοντα αγαθά να σας γεμίζει χαρά και να σας ενισχύει, για να δείχνετε υπομονή στη θλίψη και να επιμένετε στην προσευχή από την οποία θα λαμβάνετε σπουδαία βοήθεια και δια μέσω των αρετών αλλά και δια μέσου των δύσκολων περιστάσεων του βίου (ερμηνεία καθηγ.  Π. Τρεμπέλα) (στ.15) χαίρειν μετα χαιρόντων και κλαίειν μετα κλαιόντων ... » δηλαδή να μετέχετε στη χαρά όσων χαίρονται και να μετέχετε στη λύπη όσων λυπούνται και να κλαίτε μαζί τους.(βλέπε «επίκαιρα» 19/08/2020)

12/07/2020  ΤΟ ΒΙΟ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ  ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ Β' ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ"

(ΣΗΜΕΡΑ ΤΙΜΑΤΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ)

Καινή Διαθήκη: Κατά Λουκάν κα΄19 

«εν τη υπομονή υμών κτήσασθαι τας ψυχάς υμών» (δηλ. με την υπομονή σας κερδίζετε και σώζετε τις ψυχές σας από τον κίνδυνο της απιστίας και της αιώνιας απώλειας (μετά συντόμου ερμηνείας Π. Τρεμπέλα). Ερμηνεύοντας την λέξη    "κτήσασθαι" [<αρχ. κτάομαι-ῶμαι] α) κάνω δικό μου απόκτημα κάτι αλλά και β) αποκτώ εκ νέου κάτι που έχασα, μπορούμε να ωφεληθούμε σκεπτόμενοι πως μέσω της υπομονής α) κερδίζουμε τη σωτηρία της ψυχής μας και β) αποκτούμε τη δυνατότητα της αιώνιας ζωής. Μην ξεχνάμε ότι:«Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;» (Μάρκ. 8,36). 

Επιστολή Α΄ Πέτρου, κεφ.δ΄στ.1-2:

«Εφόσον λοιπόν ο Χριστός έπαθε κατά την ανθρωπίνην του φύσιν δια την σωτηρίαν μας, οπλισθήτε και σεις με την αυτήν απόφασιν του να υπομένετε καρτερικώς παθήματα. Διότι εκείνος, που υποφέρει δια την δικαιοσύνην και την αρετήν του παθήματα εις την σάρκα και υπομένει αυτά μετά πραότητος, γίνεται τόσον ισχυρός πνευματικώς, ώστε οι πειρασμοί και τα πάθη της αμαρτίας δεν έχουν πλέον δύναμιν επ' αυτού». Αυτός συνεσταυρώθη μετά του Χριστού και έχει παύσει από του να αμαρτάνη, δια να μη ζήση πλέον τον υπόλοιπον χρόνον της επιγείου ζωής του σύμφωνα με τας επιθυμίας της διεφθαρμένης ανθρωπίνης φύσεως, αλλά κατά το θέλημα του Θεού". (ερμηνεία καθηγ. Π. Τρεμπέλα)

Επιστολή Β΄ Πέτρου, κεφ.α΄στ.5-6: 

«...ο Θεός έκαμε τόσα και τόσα δια την σωτηρίαν σας, δια τούτο και σεις συνεργασθήτε με πάσαν δυνατήν επιμέλειαν και δραστηριότητα και προσθέσατε εις την πίστην, που έχετε, την αρετήν, εις την αρετήν δε προσθέσατε την ακριβή γνώσιν του θείου θελήματος, εις την γνώσιν δε ταύτην προσθέσατε την αυτοκυριαρχίαν επί πάσης κακής κλίσεως, εις την αυτοκυριαρχίαν δε και εγκράτειαν προσθέσατε την υπομονήν εις τα εξωτερικάς δυσμενείς περιστάσεις, εις την υπομονήν δε προσθέσατε τον οφειλόμενον προς τον Θεόν σεβασμόν και φόβον». (ερμηνεία καθηγ. Π. Τρεμπέλα)

Παλαιά Διαθήκη: Όλα τα κεφάλαια της Εξόδου (καθώς μελετάμε, κατανοούμε το μέγεθος της υπομονής που κάνει ο ύψιστος Θεός με εμάς τους ανθρώπους, ναι , με όλους μας, γιατί λαός Ισραήλ είναι όλη η ανθρωπότητα η οποία με διάφορους τρόπους έχει δει/γνωρίσει/ γευτεί τα αγαθά της παρουσίας του Θεού επί γης)

17/05/2020 "ΘΕΟΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ" Αρχιμ. Χρυσόστομου Μαϊδώνη εκδ. Ι.Μ. Αγίου Κοσμά Αιτωλού Αρναίας. 

σελ. 84 «Πώς να μη σε αναζητήσω Κύριε; Πρώτος Εσύ με αναζήτησες... δώσε να υπομένω για χάρη της αγάπης Σου όλες τις θλίψεις και τους πόνους».

 09/05/2020 Παλαιά Διαθήκη:

 Παροιμίαι κεφ.16,στ.32 «Πιότερο αξίζει ο υπομονετικός από το χειροδύναμο΄κι εκείνος που στο πνεύμα του κυριαρχεί, από τον άλλο που κυριεύει πόλη»

04/05/2020 Καινή Διαθήκη:

 Καθολική Επιστολή Ιακώβου (του Αδελφοθέου) στ.12: «Πανευτυχής είναι ο άνθρωπος που βαστάζει με υπομονήν και καρτερία την δοκιμασίαν των θλίψεων. Και είναι πανευτυχής διότι όταν δια της δοκιμασίας γίνει σταθερός και δοκιμασμένος και γυμνασμένος θα λάβει τον λαμπρόν και ένδοξον στέφανον της αιωνίου ζωής, τον οποίον υπεσχέθει ο Κύριος εις εκείνους που τον αγαπούν». (μετά συντόμου ερμηνείας Π. Τρεμπέλα)

25/04/2020 "ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ" Αγίου ΝΙκοδήμου του Αγιορείτου:

(σελ.77) Ο άγιος Μάρκος λέγει: «Το έργο της μετανοίας στις εξής τρεις αρετές φαίνεται: στην καθαίρεση των λογισμών, στην αδιάλειπτη προσευχή και στην υπομονή των επερχόμενων θλίψεων. ..."Κάθε πόνος που προέρχεται χωρίς τη θέλησή σου, ας σου γίνει δάσκαλος μνήμης...Να σκέφτεσαι το αποτέλεσμα κάθε θλίψεως που σου συμβαίνει ... (σελ.79) Ο Άγιος Γρηγόριος επίσκ. Θεσσαλονίκης λέγει: « Όποιος φροντίζει για τη σωτηρία του, φθάνει στην τελείωση με την υπομονή των πόνων...»

από 13/04/2020 "ΤΟ ΕΚΟΥΣΙΟ ΠΑΘΟΣ" ΑΓΑΠΗ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΑΝΑΣΤΑΣΗ, Αρχιμ. Δανιήλ Γ. Αεράκη

από 27/03/2020 - Φιλοκαλία των Νηπτικών Πατέρων "Ισαάκ του Σύρου λόγοι Ασκητικοί (ΞΒ΄-ΠΣΤ΄)

πχ. σελ.125 «Όταν η υπομονή αυξηθεί στις ψυχές μας, είναι σημάδι ότι λάβαμε κρυφά την χάρη της παρηγοριάς. Η δύναμη της υπομονής είναι ισχυρότερη από τα συναισθήματα της χαράς που εισβάλλουν στην καρδιά».

- Το κατά Μάρκου Ευαγγέλιο - Επιστολή Α΄Προς Κορινθίους ιγ΄1-13

- Παλαιά Διαθήκη: ΙΩΒ (Η σχέση της ανθρώπινης δυστυχίας προς την Θεία δικαιοσύνη απασχολεί τη θρησκευτική σκέψη όλων των εποχών)

Κανείς λόγος αυθεντικότερος του Ιησού Χριστού, του μοναδικού προσώπου της Αλήθειας και της Αγάπης.

Κατά Λουκάν κεφ. η΄15 «Το μέρος του σπόρου που έπεσε στην εύφορη γη σημαίνει τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι με καρδιά καλοπροαίρετη, ευθεία και αγαθή, άκουσαν και κατανόησαν τον λόγον και τον κρατούν σφικτά μέσα τους, καρποφορούν αρετές, δείχνοντας υπομονή και καρτερία στις θλίψεις και στους πειρασμούς και στα προσκόμματα που συναντούν στην άσκηση της πνευματικής τους ζωής».(ερμηνεία Π. Τρεμπέλα)

Γεμάτη από κάλεσμα αγάπης και υπομονής η Καινή Διαθήκη.

Πλήθος πληροφοριών και διδαχής περί υπομονής τα κείμενα των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας του Χριστού μας.
Θησαυρός αγάπης και υπομονής η Αγία Γραφή.
Παράδειγμα υπομονής ο Βίος όλων των Αγίων της Εκκλησίας μας.
Αυθεντική η "μαρτυρία" ζωής κάθε ανθρώπου που ζει και υπομένει....
Γέμισε το διαδίκτυο από αυθεντίες.....
Γι' αυτό ερευνήστε, μελετήστε, ασκηθείτε στην υπομονή.Δεν ανήκει ούτε σε εμένα ούτε σε μερικούς ο λόγος περί υπομονής. Είναι αναπόφευκτο, είναι αναγκαίο, είναι σωτήριο....
Η ανώτερη τέχνη και επιστήμη η οποία αξίζει να μελετηθεί με όλη μας την αγάπη, σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας είναι αυτή
"Η ΥΠΟΜΟΝΗ".

Το παρόν website συμπληρώνεται συστηματικά ώστε να είναι διαρκώς επίκαιρο και να περιλαμβάνει συνεχώς περισσότερα κείμενα, συστάσεις και προτροπή για μελέτη βιβλίων περί υπομονής.